Özet:
Psikoloji literatüründe sıklıkla adı geçen merhamet, bilimsel araştırmalara konu
olmasına rağmen genellikle göz ardı edilmiş bir duygu türüdür. Bu alanda yapılan
çalışmaların az olması bu durumun bir işareti olabilir. Buna sebep olarak ise Batı
dünyasında yapılan psikoloji çalışmalarının daha ziyade pozitivist bir temele dayanması
ve başlangıçta psikoloji bilimi ile uğraşan bilim adamlarının psikanalizin tesirinde
kalmaları gösterilebilir. Bu çalışmanın amacı merhamet ile dindarlık arasındaki
ilişkinin tespit edilmesidir. Çalışmanın örneklemi Mersin ilinin farklı liselerinde
öğrenim görmekte olan 374 öğrenciden oluşmaktadır. Araştırmada ölçme araçları
olarak kişisel bilgi formu, merhamet ölçeği ve dinî yaşayış ölçeği kullanılmıştır.
Araştırmada öncelikle bazı demografik değişkenler ile merhamet ve dinî yaşayış
arasındaki ilişkilere bakılmış, daha sonra merhamet ve dinî yaşayış arasındaki ilişkiler
incelenmiştir. Elde edilen verilerin analizi sonucunda şu sonuçlara ulaşılmıştır:
Kızların merhamet ve dinî yaşayış düzeyleri erkeklerinkinden anlamlı derecede daha
yüksektir. Yaş değişkeninde gruplar arasında anlamlı bir ilişkiye rastlanmamıştır.
Okul türü bakımından imam-hatip lisesi öğrencilerinin dinî yaşayış düzeyleri diğer
lisedeki öğrencilerden anlamlı derecede yüksektir. Merhamet ile dinî yaşayış arasında
ise pozitif ilişki bulunmuştur.
