Bu çalışma Hofstede’nin (1991) geliştirdiği kültür boyutlarını kullanarak,
ulusal kültür ile örgüt kültürü arasında öne sürülen paralel yapıyı test etmeyi
amaçlamaktadır. Veriler Hofstede’nin geliştirdiği değerler anketi ile, İstanbul’da
faaliyet gösteren 142 beş yıldızlı otel çalışanından elde edilmiş ve her bir kültür boyutu için hesaplanan ortalama değerlerin kullanıldığı formüller aracılığıyla yeni
kültür değerleri hesaplanmıştır. Araştırmanın ortaya koyduğu en önemli sonuçlardan
biri ulusal kültür ile örgüt kültürü arasında Hofstede’nin de öne sürdüğü paralel
yapının doğrulanması olmuştur. Bu sonuca göre, otel işletmelerinin içinde
bulundukları kültürel yapıdan oldukça etkilendikleri saptanmıştır. Araştırmada öne
çıkan bir diğer sonuç ise Hofstede’nin ortaya koyduğu yüksek dişilik değerlerinin
aksine, yüksek erillik değerlerinin ortaya çıkmasıdır. Son olarak bu çalışma yazında
yeterince ilgi görememiş bir alanı doldurmakta ve daha önce hem ulusal kültürün
hem de örgüt kültürünün üstelik de Hofstede tarafından geliştirilen ölçme metoduyla
ele alındığı belki de ilk çalışma olarak akademik yazına katkı sağlamaktadır.
This study aimed to test whether national culture and organizational
cultures were isomorphic in accommodation establishments, through Hofstede’s
cultural dimensions. Based on data from a survey of 142 employees from
multinational hotels in Istanbul, the existence and degree of difference between
national and organizational culture were tested. The new culture scores were
calculated by calculation formulas derived from the mean scores of each culture
dimension. The most important result of this study is the strong support of
Hofstede’s assumption that is “organizations are culture-bound”. Within the scores
for seven culture dimensions, a small amount of variance was found between
Turkey’s national culture and hotel enterprises’ culture. Another contribution of this
study is the demonstration of higher masculinity levels contrary to Hofstede’s high
femininity scores. Furthermore, this study arises as an important contribution to
previous scarce investigations of Turkish national and organizational culture by
employing Hofstede’s culture assessment instrument.
