Ek ile edat arasında özellikler gösteren mI4 enklitiği tarihî dönemlerden
itibaren fonetik, işlevsel ve sözdizimsel açıdan farklı evreler geçirerek
günümüze kadar gelmiştir. Taranan metinlerin ışığında mI4
enklitiğinin
sadece eski özelliklerini devam ettirmekle kalmadığı, süreç içerisinde
yeni özellikler kazandığı da görülmektedir. Bu çalışmada tarihî dönemleri
ile birlikte Güneydoğu grubu Türk lehçelerinde mI4
enklitiğinin fonetik
varyantları, dizilimdeki yeri, işlevleri üzerinde durulacak, belirtilen özellikler
taranan metinlerden örnekler ile desteklenerek konu ile ilgili değerlendirme
yapılacaktır.
The mI4 enclitic, that exhibits characteristics between suffix and
postposition, has remained until these days through undergoing different
phonetic, syntactic and functional stages since historical periods. In the
light of the texts that are scanned, it is seen that, the mI4
enclitic has not
only maintained its old characteristics but has also won new properties
within the process. In this study, it will be focused on the phonetic variants
of the mI4
enclitic, its place in phrase and its functions with the historical
process in the Southeast Group Turkish Dialects and the specified features
will be supported by examples from the scanned text and the subject will be
evaluated.