Yabancı dil olarak Türkçe öğrenen bireylerin kültürleşme stratejilerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi

Abstract

Yabancı dil olarak Türkçe öğrenimi sürecinde bireyin yaşamış olduğu farklı kültürleşme durumlarının, bireylerin kültürel etkileşim süreci ile dil öğrenme süreçlerinin bir arada olmasının dil öğrenme sürecine etki ettiği düşünülmektedir. Yabancı dil olarak Türkçe öğrenmek amacı ile ülkemize gelen bireylerin kültürleşme stratejilerini belirlemeden, bireylerin kültürleşme stratejilerine etkileyen etmenleri ortaya koymadan dil öğrenme sürecine başlamaları ve sürece devam etmeleri bir problem olarak görülmektedir. .Kültürleşme ve kültürleşme stratejileri ile ilgili bu zamana kadar farklı alanlarda birçok çalışma yapılmıştır. Yabancılara Türkçe öğretimi alanında kültürleşme stratejilerine yönelik bir çalışma bulunmamaktadır. Bu çalışmanın amacı; yabancı dil olarak Türkçe öğrenen bireylerin kültürleşme stratejilerinin yaş, cinsiyet, eğitim düzeyi, ülkesinin bulunduğu ana kara, din, bildiği dil sayısı, gelir düzeyi ve Türkçe öğrenme süresi gibi bazı değişkenler açısından incelenmesidir. Betimsel tarama modeli ile desenlenen bu çalışmanın evrenini, 2021-2022 eğitim öğretim yıllarında Türkiye'de yabancı dil olarak Türkçe öğretimi gören bireyler kapsamaktadır. Örneklem seçiminde ulaşılabilirliği göz önünde bulundurularak durum örneklemesi belirlenmiştir. Çalışmada Barry (2001) tarafından geliştirilen Doğu Asya Kültürleşme Ölçeği (EAMM) kullanılmıştır. Ölçek, dört farklı kültürleşme stratejisini (asimilasyon, ayrışma, marjinalleşme, bütünleşme) belirlemeye yönelik toplam 29 maddeden oluşmaktadır. Doğu Asya Kültürleşme Ölçeği (EAMM) ve kişisel bilgi formu ülkemizde on bir farklı üniversiteden toplam beş yüz on üç Türkçe öğrenen bireye uygulanmıştır. Verilerin analizinde; yüzde, frekans, aritmetik ortalama ve standart sapma değerleri kullanılmıştır. Elde edilen veriler bireylerin; yaş, cinsiyet, eğitim düzeyi, ülkesinin bulunduğu ana kara, din, bildiği dil sayısı, gelir düzeyi ve Türkçe öğrenme süresi değişkenleri ilişkin karşılaştırılmıştır. Bunun sonucunda dağılımın normallik göstermediği belirlenerek non-parametrik testler uygulanmıştır. Çalışmanın sonucunda; bireylerin tercih ettikleri kültürleşme stratejileri incelendiğinde öğrencilerin en çok "Bütünleşme" stratejisini tercih ettiği görülmektedir. "Bütünleşme" stratejisinden sonra bireylerin en çok tercih ettikleri kültürleşme stratejileri sırasıyla; "Marjinalleşme", "Ayrışma", "Asimilasyon" olarak sıralanmaktadır. Veriler neticesinde bireylerin; cinsiyet, din, bildiği dil sayısı ve Türkçe öğrenme süresi değişkenlerine ilişkin anlamlı farklılıklar tespit edilmiştir. Bu farklılıklardan yola çıkarak benzer çalışmalar ile birtakım karşılaştırmalar yapılmıştır. Bireylerin; yaş aralığı, eğitim düzeyleri, ülkelerinin yer aldığı ana kara ve gelir düzeylerinde ise kültürleşme stratejilerine yönelik anlamlı bir farklılık gösterecek bulgu elde edilememiştir.

It is thought that the different acculturation situations that the individual has experienced in the process of learning Turkish as a foreign language, the cultural interaction process of the individuals and the language learning processes's being together affect the language learning process. It is seen as a problem that individuals who come to our country with the aim of learning Turkish as a foreign language start and continue the language learning process without determining their acculturation strategies and without revealing the factors affecting their acculturation strategies. Many studies have been carried out in different fields about acculturation and acculturation strategies so far. There is no study on acculturation strategies in the field of teaching Turkish to foreigners. The aim of this study is to examine the acculturation strategies of individuals who learn Turkish as a foreign language in terms of some variables such as age,gender,education level,the mainland of their country,religion,number of languages known,income level and duration of learning Turkish.The universe of this study,which was designed with a descriptive survey model,includes individuals who were taught Turkish as a foreign language in Turkey in the 2021-2022 academic years. Case sampling was determined by taking into consideration the availability of sample selection.The East Asian Acculturation Scale (EAMM) developed by Barry (2001) was used in the study.The scale consists of 29 items to determine four different acculturation strategies (assimilation,separation,marginalization,integration).The East Asian Acculturation Scale (EAMM) and the personal information form were applied to a total of five hundred and thirteen Turkish learners from eleven different universities in our country. In the analysis of data,percentage,frequency,arithmetic mean and standard deviation values were used.The data obtained were compared in terms of variables of individuals' age,gender,education level , the mainland of the country,religion,the number of languages known and duration of learning Turkish.As a result,by determining that the distribution didn't show normality,non-parametric tests were applied.As a result of the study;when the acculturation strategies preferred by individuals are examined,it is seen that the students mostyly prefer the 'Integration' strategy. After the 'Integration ' strategy, the most preferred acculturation strategies of individuals are respectively listed as; Marginalization,Segregation and Assimilation.As a result of the data;significant defferences were determined in terms of individuals'gender,religion,the number of languages known and the duration of learning Turkish.Based on these differences,some comparisons were made with similar studies. There was no finding that would show a significant difference in acculturation strategies of the individuals'age range,education levels,mainland and income levels of their countries.