Yabancı dil olarak Türkçe öğrenen Arap öğrencilerin kültürel uzaklık algıları ile kültürlerarası iletişim kaygıları arasındaki ilişkinin incelenmesi

Abstract

İnsan fıtrat olarak sosyal bir varlıktır. Ayrıca teknolojinin gelişmesiyle birlikte dünya küçük bir köy haline gelmiştir. Dünyada çeşitli sebeplerden dolayı insanlar birbiriyle iletişim kurmak zorundalar. Bu da dil öğrenme ihtiyacını doğurmuştur. Bir toplumun dilini öğrenirken o toplumun kültürünü de öğrenmek gerekmektedir. Toplulukta kişilerarasında ve farklı yerlerde bazı kişiler rahatlıkla iletişim kurarken diğerleri ise bazı sebeplerden dolayı iletişim kurma kaygısı yaşarlar. Bu araştırmanın amacı, yabancı dil olarak Türkçe öğrenen Arap öğrencilerin kültürel uzaklık algıları ile kültürlerarası iletişim kaygıları arasındaki ilişkiyi belirlemektir. Bu çerçevede Türkiye'de üniversite eğitimi alan 2.105 Arap öğrenciye ulaşılmıştır. Bu öğrencilerin yaşları 20 ile 40 arasında değişmektedir. McCroskey (1982) tarafından geliştirilen ve Dünya'da birçok araştırmacı tarafından da kullanılan "Kültürler Arası İletişim Kaygısı Ölçeği" ve Bektaş (2004) tarafından geliştiren "Kültürel Uzaklık Ölçeği" ilgili öğrenci grubuna uygulanmıştır. Araştırma verileri toplandıktan sonra öncelikle betimsel analize tabi tutulmuş ardından ilişkisel ve regresyon analizleri yapılarak elde edilen sonuçlar yorumlanmıştır. Elde edilen sonuçlara göre; Türkçe öğrenen Arap öğrencilerin kültürel uzaklık algısı ile kültürlerarası iletişim kaygıları arasında düşük düzeyde pozitif (0,108) ve anlamlı bir ilişki olduğu tespit edilmiştir (p < 0,01). Bu bulgular öğrencilerin kültürel uzaklık algısı arttıkça kültürlerarası iletişim kaygılarının da arttığını göstermektedir. Sonuç olarak araştırma sonuçlarına dayanarak kültürel uzaklığın Arap öğrencilerin kültürlerarası iletişim kaygıları üzerinde etkili olduğu söylenebilir.

Humans are inherently social beings. Moreover, with the advancement of technology, the world has become as small as a town. People across the globe need to communicate with each other for various reasons, which necessitates the acquisition of a language. When learning a language, it is essential to also embrace the culture of the society. While some individuals effortlessly engage in interactions within the community and among different people and places, others are concerned about effectively communicating due to various reasons. The aim of this study is to examine the relationship between Arab students learning Turkish as a foreign language and their perceptions of cultural differences and concerns regarding intercultural communication. The study utilized a survey method involving a group of Arab students aged 20 to 40 who were studying at a university in Turkey. The Intercultural Communication Anxiety Scale, developed by McCroskey (1982) and widely used by researchers worldwide, along with the Cultural Distance Scale developed by Bektaş, were administered to the relevant group of students. Once the data is collected, it will be subjected to descriptive analysis initially, followed by relational analysis and regression analysis. Finally, the research will determine whether cultural distance has an effect on the intercultural communication concerns of Arab students. After collecting the research data, descriptive analysis was conducted followed by relational and regression analyses. The results revealed a significant, albeit low-level positive relationship (0.108) between the perception of cultural distance and intercultural communication concerns among Arab students learning Turkish (p < 0.01). These findings indicate that as the students' perception of cultural distance increases, their intercultural communication concerns also increase. Therefore, based on the research results, it can be concluded that cultural distance does have an impact on the intercultural communication anxiety experienced by Arab students.