COVID-19 (Coronavirus Disease 2019) salgını, 14 Nisan itibariyle 188 ülkede okulların kapanmasını zorunlu kılmıştır. Dünya genelinde okula kayıtlı öğrencilerin % 91’i bir diğer ifade ile 1,5 milyar öğrenci bu durumdan etkilenmektedir (UNESCO). Türkiye’de pandemi nedeniyle zorunlu eğitime 16 Mart tarihinde 1 haftalık ara verilmiş ve 23 Mart itibariyle eğitimin uzaktan, internet ve televizyon kanalları aracılığıyla yürütülmesi kararlaştırılmıştır (MEB). Bu çalışmada Türkiye’de Milli Eğitim Bakanlığının COVID-19 salgını kapsamındaki kriz yönetimi incelenmiştir. Nitel olarak yürütülen çalışma kapsamında 4 müdür ve 20 öğretmen ile görüşülerek, bakanlığın risk yönetiminin etkililiği değerlendirilmiştir. Çalışma sonucunda gerek kriz öncesindeki tedbirler açısından gerekse kriz anının yönetimi açısından Eğitim Bilişim Ağının (EBA) önemli bir rolü olduğu görülmüştür. Kriz anının yönetiminde Bakanlık uygulamaları çoğunlukla olumlu ve yeterli görülmektedir. Kriz sonrasındaki normalleşme sürecinde yeni bir düzenin hakim olacağı, birey, toplum ve aile kavramları için yeni sorumluluklar geleceği görüşü öne çıkmaktadır. Ayrıca telafi eğitimlerinin yapılması ve psikolojik desteğin sağlanmasına ilişkin görüşler hakimdir.
In the COVID-19 (Coronavirus Disease 2019) outbreak, schools were closed in 188 countries as of
April 14. One and a half billion students worldwide, which are 91% of students enrolled in the school, are
affected (UNESCO). In Turkey, compulsory education was interrupted due to the pandemic for one week on
16 March, and on 23 March, remote/online teaching was decided to conduct via the internet and television
channels (MoNE). In this study, the Ministry of Education crisis management in Turkey (MoNE) during the
COVID-19 outbreak was examined. Within the scope of the qualitative study, four managers and 20 teachers
were interviewed and the effectiveness of the Ministry's crisis management was evaluated. As a result of the
study, it was observed that the Education Information Network has a vital role in managing the pre-crisis and
crisis moment. During the crisis moment, the practices of the Ministry are mostly seen as positive and
sufficient. It was emphasized that there would be a new order in the normalization process after the crisis, and there will be new responsibilities for individuals, society, and family. Also, the necessity of compensatory
education and psychological support were expressed.
