COVİD-19 pandemi sürecinde ergoterapi öğrencilerinde akıllı telefon kullanımı ile okupasyonel denge arasındaki ilişkinin incelenmesi

Abstract

Amaç: Covid-19 pandemisi ile birlikte öğrencilerin evde geçirdikleri zamanın artması; kendine bakım, üretici aktiviteler ve serbest zaman aktivitelerine ayrılan zamanı etkilemiştir. Bunların yanı sıra dijitalleşen dünyamıza teknoloji kullanımı pandemi ile birlikte gittikçe artmaktadır. Covid-19 pandemisi ile birlikte ergoterapi öğrencilerinin akıllı telefon kullanımları ile okupasyonel denge arasındaki ilişkiyi incelemek ve okupasyonel dengenin sağlanmasına yönelik stratejiler oluşturmak amacıyla bu çalışma planlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 18- 25 yaş aralığında bulunan 92 ergoterapi bölümü öğrencisi dâhil edildi. Bireylerin demografik bilgileri kaydedildi. Bireylerin okupasyonel dengelerini değerlendirmek için Aktivite-Rol Dengesi Anketi; akıllı telefon bağımlılığını değerlendirmek için ise Akıllı Telefon Bağımlılığı Kısa Form Ölçeği kullanıldı. Non-parametrik değişkenler arasındaki ilişkinin yönünün ve düzeyinin belirlenmesinde Spearman Korelasyon analizi kullanıldı. Sonuçlar: Katılımcıların yaş ortalamaları 20,78±1,96 yıldı. Katılımcıların 79’u (%85,9) kız öğrenci, 13’ü (%14,1) erkek öğrenciydi. Öğrencilerin akıllı telefon kullanımı ile okupasyonel dengeleri arasında istatistiksel olarak ileri derecede anlamlı ilişki bulunmuştur (p<0,001). Tartışma: Pandemi sürecinde akıllı telefon kullanımın azaltılmasına yönelik stratejiler geliştirmek okupasyonel dengeyi artırabilir. Ayrıca, okupasyonel dengenin sağlanması için kendine bakım, iş, üretici ve serbest zaman aktivitelerine ayrılan zamanın dengeli olmasına yönelik ergoterapistler tarafından stratejilerin geliştirilmesinin öğrencilerde daha iyi okupasyonel denge sağlayacağını düşünmekteyiz. İleriki çalışmalarda daha geniş örneklem gruplarının yer aldığı ve faklı bölümlerden öğrencilerin dâhil edildiği benzer çalışmaların yapılmasını önermekteyiz.