Abstract:
Hasan Âli Yücel’e göre edebiyat, gelenek ve değerleri, siyasi veya sosyal hadiseler neticesinde
yaşanmış değişimleri anlamak ve takip etme imkânı sunduğundan fazlasıyla önem arz etmektedir.
Cemiyetin sosyal, kültürel, dinî ve siyasi ögeleriyle alakalı çok fazla bilgiyi uhdesinde barındıran
edebiyat eseri, özelde divan edebiyatı eserleri, toplumsal değerin yeniden inşasında referans
kaynaklar olarak kabul edilmektedir. Türk milletine ait milli ve manevî kültürün izlerinin uzağında
yeni bir vahada başlayıp olgunlaşan divan edebiyatı milli değil, Arap ve Fars kültürlerinin
egemenliğinde varlık bulan, taklidi değerleri ihtiva eden bir edebiyattır. Bu yüzden Türk kültürüne,
diline, anane ve örfüne dair uhdesinde oldukça az bilgi ve birikim yer almıştır. Edebiyatın milliliği
gün ile dün arasında ilişki kurduğu ölçüde mümkün olabilir. Divan edebiyatı Türk milletinin
dününü yok saymış, gün ile dün arasına kalın duvarlar örmüştür.
Hasan Ali Yücel, Türk edebiyatının dönemlere ayırırken edebiyat ve cemiyet arasında var olan
ilişkiden hareket etmektedir. Bu dönem edebiyatı içerisinde yer alan Halk ve tasavvuf edebiyatını
milli kültürün yansıtıcısı olarak kabul ederken, Arap ve Fars edebiyatının taklidiyle şekillenmiş
Divan edebiyatını, milli kültürden uzak bir edebiyat olarak değerlendirmektedir. Hasan Ali
Yücel’in “Türk Edebiyatına Toplu Bir Bakış” adlı eseri, giriş ve üç bölümden meydana
gelmektedir. Eserin üçüncü bölümü altmışaltı sayfadan ibaret olup dört alt başlıktan oluşmaktadır.
Eserin üçüncü bölümünden hareketle oluşturduğumuz çalışmamız, divan edebiyatı ve divan
şairleri ile alakalı olarak Hasan Ali Yücel’in dil ve muhteva üzerinden yapmış olduğu
değerlendirmeler çerçevesinde şekillenmiştir