Kapadokya bölgesi il merkezlerinde yaşayanların ilaç kullanım alışkanlıklarının belirlenmesi

Abstract

Bu çalışma, Kapadokya Bölgesinde yer alan Nevşehir, Kayseri, Niğde, Aksaray ve Kırşehir il merkezlerindeki 18 yaş ve üzeri kişilerin, ilaç kullanım alışkanlıklarını ve etkileyen faktörlerin belirlenmesini amaçlamaktadır. Kapadokya bölgesi illerinin sadece il merkezlerinde yaşayan ve 18 yaş üzeri 686 kişiye yüz yüze anket yöntemi uygulanmıştır. Sonuçlar yüzde (%) cevap olarak değerlendirilmiştir. Katılımcıların % 77,1’i şikayetleri azaldığında ilaç kullanmayı bıraktıklarını, % 65,3'ü son kullanma tarihi geçmiş veya bozulmuş ilaç olduğunu fark ettiğinde çöpe attıklarını belirterek akılcı olmayan ilaç kullanımı yaklaşımı göstermişlerdir. Katılımcıların % 77,8'i sağlık ocağında hekimin yazdığı ilacı kabul ettiği ve yaşın artmasıyla bu oranın arttığı gözükmektedir. İlaç kullanan katılımcılar, kullanım talimatında en çok kullanım amacı kısmını okuduklarını belirtmişlerdir. Sağlık profesyoneline danışmadan reçetesiz olarak, katılımcıların % 54,1'i en çok ağrı kesici ilacı, % 19,2'si ise antibiyotik ilaç almaktadır. Katılımcıların sağlık profesyoneli ile muhatap olduğu durumlarda ilaç kullanımına daha akılcı yaklaştığı, bireysel kararların verildiği durumlarda ise akılcı olmayan bir yaklaşım sergilediklerini görmekteyiz. Bu konuda kişilerin muhatap bulabileceği danışma ofisleri veya çağrı servisleri ile akılcı yaklaşımın arttırılması ve eğitim müfredatlarında yer verilecek eğitimlerle ilaç kullanım bilincinin erken yaşta oluşturulmaya başlanması bu soruna çözüm olabilecektir.

Bu çalışma, Kapadokya Bölgesinde yer alan Nevşehir, Kayseri, Niğde, Aksaray ve Kırşehir il merkezlerindeki 18 yaş ve üzeri kişilerin, ilaç kullanım alışkanlıklarını ve etkileyen faktörlerin belirlenmesini amaçlamaktadır. Kapadokya bölgesi illerinin sadece il merkezlerinde yaşayan ve 18 yaş üzeri 686 kişiye yüz yüze anket yöntemi uygulanmıştır. Sonuçlar yüzde (%) cevap olarak değerlendirilmiştir. Katılımcıların % 77,1’i şikayetleri azaldığında ilaç kullanmayı bıraktıklarını, % 65,3'ü son kullanma tarihi geçmiş veya bozulmuş ilaç olduğunu fark ettiğinde çöpe attıklarını belirterek akılcı olmayan ilaç kullanımı yaklaşımı göstermişlerdir. Katılımcıların % 77,8'i sağlık ocağında hekimin yazdığı ilacı kabul ettiği ve yaşın artmasıyla bu oranın arttığı gözükmektedir. İlaç kullanan katılımcılar, kullanım talimatında en çok kullanım amacı kısmını okuduklarını belirtmişlerdir. Sağlık profesyoneline danışmadan reçetesiz olarak, katılımcıların % 54,1'i en çok ağrı kesici ilacı, % 19,2'si ise antibiyotik ilaç almaktadır. Katılımcıların sağlık profesyoneli ile muhatap olduğu durumlarda ilaç kullanımına daha akılcı yaklaştığı, bireysel kararların verildiği durumlarda ise akılcı olmayan bir yaklaşım sergilediklerini görmekteyiz. Bu konuda kişilerin muhatap bulabileceği danışma ofisleri veya çağrı servisleri ile akılcı yaklaşımın arttırılması ve eğitim müfredatlarında yer verilecek eğitimlerle ilaç kullanım bilincinin erken yaşta oluşturulmaya başlanması bu soruna çözüm olabilecektir.