dc.identifier.citation |
Andrefsky, W. Jr. Lithics: Macroscopic approaches to analysis. United Kingdom, Cambridge
University Press, 2000.
Balkan-Atlı, “Prehistoric Obsidian Mining in Göllü Dağ” Ü. Yalçın ve diğerleri (editörler), Ancient
Mining in Turkey and the Eastern Mediterranean. Ankara, Atılım University, 2008,191-208.
Balkan-Atlı Nur, Binder Didier, “Neolithic Obsidian Workshop at Kömürcü-Kaletepe (Central
Anatolia)”. M. Özdoğan, N. Başgelen, P. Kunihold (editörler.), The Neolithic in Turkey, Cilt 3. İstanbul,
Arkeoloji ve Sanat Yayınları, 2012, 71-88.
Başoğlu Okşan, “2011 Yılı Nevşehir İli Miyosen Dönem Fosil Yatakları Yüzey Araştırması” Araştırma
Sonuçları Toplantısı 30/2, 2013, 98-105.
Baysal Emma, “Personal Ornaments in Neolithic Turkey, the Current State of Research and
Interpretation”. Journal of Archaeology and Art 155, 2017, 1-22.
Bıçakçı Erhan ve diğerleri, “Tepecik-Çiftlik”. M. Özdoğan, N. Başgelen, P. Kunihold (editörler.), The
Neolithic in Turkey, Cilt 3. İstanbul, Arkeoloji ve Sanat Yayınları, 2012, 89-134.
Chataigner ve diğerleri, “Turkish Occurences of Obsidian and Use by Prehistoric Peoples in the Near
East from 14.000 to 6.000 BP” Journal of Volcanology and Geothermal Research 85, 1998, 518.
Renfrew ve diğerleri, “Obsidian and the early cultural contact in the Near East” Proceedings of
Prehistoric Societies 34, 1966, 517-537.
Düring, Bleda, Constructing Communities, Clustered Neighbourhood Settlements of the Central
Anatolian Neolithic Ca. 8500-5500 Cal. Leiden, Nederlands Instituut Voor Het Nabıje Oosten, 2006.
Ercan, T. Şaroğlui Kuşçu, F. İ., “Features of obsidian beds by volcanic activity in Anatolia since 25
million years BP” Demirci, Ş. Özer ve Summers G, D. (editörler) Archaeometry 94 The Proceedings of
the 29th International Symposium of Archaeometry. Ankara, Tubitak 1996, 505-513.
Esin Ufuk, “Paleolithic Erat o Early Bronze Age” Metin Sözen (editör) Cappadocia, İstanbul, Ayhan
Şahenk Foundation 1998, 62-123.
Güldoğan Emre, “Aşıklı Höyük Sürtmetaş Buluntu Topluluğu”. TÜBA-AR 14, 2011, 41-58.
Korat Gürsel, Taş Kapıdan Taç Kapıya Kapadokya, İstanbul, İletişim Yayınları 2003.
Kuzucuoğlu Catherine ,“The environmental frame in Central Anatolia from the 9th to 6th millenia cal BC.
An introduction to the study of relations between environmental conditions and the development of
human societies”. Frédéric, G., Laurens, T. (editörler), The Neolithic of Central Anatolia. Internal
Developments and External Relations During the 9th to 6th millenia cal BC. İstanbul, 2002, 33-58.
Leute, U. Archaeometry, An introduction to Physical Methods in Archaeology and the History of Art.
Weinheim, New York, VHC, 1987.
Özbaşaran Mihriban, “Aşıklı”. M. Özdoğan, N. Başgelen, P. Kunihold (editörler.), The Neolithic in
Turkey, Cilt 3. İstanbul, Arkeoloji ve Sanat Yayınları, 2012, 135-158.
Özbaşaran ve diğerleri, “Musular: The 8th Millennium cal. BC Satellite Site of Aşıklı”. M. Özdoğan,
N. Başgelen, P. Kunihold (editörler.), The Neolithic in Turkey, Cilt 3. İstanbul, Arkeoloji ve Sanat
Yayınları, 2012, 159-180.
Öztan Aliye, “Köşk Höyük A Neolithic Settlement in Niğde-Bor Plateau”. M. Özdoğan, N. Başgelen,
P. Kunihold (editörler.), The Neolithic in Turkey, Cilt 3. İstanbul, Arkeoloji ve Sanat Yayınları, 2012,
31-70. |
tr_TR |
dc.description.abstract |
Neolitik Çağ, göçebe ya da yarı göçebe bir yerleşim modelini benimsemiş, avcı ve toplayıcılığa bağlı bir
besin elde etme stratejisi kapsamında tanımlanabilen insan topluluklarının, zaman içerisinde sürekliliğin temel
alındığı bir yerleşim biçimi içerisinde, bitki ve hayvanların evcilleştirilmesine dayanan bir ekonomik modele
geçişine tanıklık eden, insanoğlunun var oluş öyküsündeki temel bölümlerden biri olarak tanımlanabilir.
Kapadokya Bölgesi, özellikle Yakındoğu Neolitik Çağ’ı kapsamında özel bir konuma sahiptir. Zengin
obsidiyen kaynaklarına sahip olan bu bölge birçok Neolitik Çağ buluntu yerine de ev sahipliği yapmaktadır.
Volkanik bir cam olarak tanımlayabileceğimiz obsidiyen hem dikkat çekici rengi hem de alet üretimine uygunluğu
sebebiyle çağın insan toplulukları tarafından tercih edilen bir hammadde olarak karşımıza çıkmaktadır. Yakındoğu
kapsamında kısıtlı bir yayılım alanına sahip olan obsidiyen için Kapadokya Bölgesi ve Güneydoğu Anadolu
Bölgesi temel kaynaklar olarak tanımlanabilir.
Neolitik Çağ, Seramik Öncesi ve Seramikli Neolitik olarak iki farklı dönem içerisinde değerlendirilmektedir.
Yerleşim stratejileri ve besin elde etme stratejilerinde yaşanan değişimler bu iki farklı dönemin tanımlanmasındaki
temel kriterleri oluşturmaktadır. Göçebe ya da yarı göçebe yaşam tarzından, sürekli yerleşim modeline geçişin
izleri Epi-Paleolitik Dönem’e kadar gitmektedir. Yarı göçebe bir yaşam modelinin benimsendiği Epi-Paleolitik
Dönem’de insan toplulukları yaz aylarında sıcaklıkların daha düşük olduğu yaylalarda kurdukları mevsimlik
yerleşimlerde yaşarken, kış aylarında sıcaklık değerlerinin çevre koşullarına göre daha yüksek olduğu korunaklı
vadi boylarında yeni yerleşimler kurmuşlardır. Seramik Öncesi Neolitik Dönem’de ise “Younger Dryas” sonrası
iklim koşullarındaki iyileşme ile birlikte insanoğlu yılın farklı mevsimlerinde bulunduğu alanı değiştirmeyen,
sürekliliğe dayalı bir yerleşim modelini benimsemiştir. Avcı toplayıcılığa dayanan bir besin elde etme stratejisini
devam ettiren Seramik Öncesi Neolitik Dönem toplulukları zaman içerisinde Seramikli Neolitik Dönem ile birlikte
yıllar boyu edindikleri tecrübeler ışığında bitki ve hayvanların evcilleştirilmesine dayanan bir ekonomik modele
geçiş yapmışlardır.
Kapadokya Bölgesi’nin Neolitik Çağ’ı Aksaray ve Niğde illerinde konumlanan Neolitik Çağ buluntu
yerlerinde, İstanbul Üniversitesi ve Ankara Üniversitesi Arkeoloji bölümlerinin gerçekleştirmiş oldukları
arkeolojik kazılar ışığında tanımlanmaktadır. Aksaray İli’nin 25 km güneydoğusunda Melendiz Çayı kıyısında
bulunan Aşıklı Höyük, özellikle bölgenin Seramik Öncesi Neolitik Döneminin tanımlanmasında ana başvuru
kaynağı olarak kabul edilmektedir. Yerleşimde saptanan mimari buluntuların yanı sıra, ölü gömme adetleri ve
üretim teknolojileri hakkında elde edilen bilgiler Seramik Öncesi Neolitik Dönem yaşam biçiminin anlaşılması
noktasında önemli bilgiler ortaya koymaktadır.
Aksaray ve Niğde illerinde gerçekleştirilen arkeolojik çalışmalar ışığında tanımlanan Kapadokya
Neolitiği kapsamında, Nevşehir İili’nin rolü hakkındaki bilgilerimiz son derece kısıtlıdır. Obsidiyen kaynaklarına
sahip olan bu bölgede sadece arkeolojik yüzey araştırmaları sonucunda saptanan buluntu yerleri bilinmektedir.
Sofular Höyük, Nevşehir İli, Ürgüp İlçesi Sofular Köyü yakınlarında, Kışlacık Deresi’nin 200 m.
uzağında konumlanmaktadır. Prof. Dr. Okşan Başoğlu başkanlığında sürdürülen "Sofular Fosil Lokaliteleri
Kazısı" sınırları içerisinde, Geç Miyosen fosil yatakları üzerinde bulunan Sofular Höyük, 2011 yılında Prof. Dr.
Okşan Başoğlu tarafından bölgede gerçekleştirilen yüzey araştırmaları sonucunda tespit edilmiştir. Höyük
yüzeyinde saptanan yoğun yontmataş ve sürtmetaş buluntular burada bir Neolitik dolgunun var olduğunu ortaya
koymuştur ve tahribatın engellenmesi amacıyla bu alanda bir arkeolojik kazının gerçekleştirilmesi
kararlaştırılmıştır. 2016 yılında Gazi Üniversitesi ve Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi Arkeoloji bölümleri
hocalarının katkıları ile höyükte kazı çalışmaları başlatılmıştır. 2016-2018 yılları arasında gerçekleştirilen
arkeolojik kazı çalışmaları sonucunda elde edilen veriler bir çok noktada Aksaray iliİli’nde nde bulunan Aşıklı
Höyük yerleşimi ile benzerlikler göstermektedir. Bu çalışma içerisinde tarih öncesi Aksaray’ın yakın komşusu
olan Sofular Höyük ışığında Aksaray ve Nevşehir bölgelerinin Seramik Öncesi Neolitik Dönem’de ki ilişkileri
hakkında değerlendirmeler yapılacaktır. |
tr_TR |