Kelimelerin, çeşitli aktarmalar ve anlam genişlemeleri sonucu temel
anlamlarıyla ilişkili yeni anlamlar kazanıp birden çok kavramı yansıtmasına
çok anlamlılık adı verilir. Türkçenin her döneminde yaygın olarak görülen
çok anlamlılık, özellikle kullanım sıklığı yüksek olan fiillerde daha çok
göze çarpmaktadır. Metinlerin doğru yorumlanmasında kelimelerin,
özellikle de fiillerin kazandığı yan anlamların tespit edilmesi büyük önem
taşır. Bu durum, dilin işlenmişliği ve söz varlığı açısından ulaştığı seviyeyi
yansıtması bakımından da ayrıca önemlidir. Bu doğrultuda çalışmamızda,
Türkçede kullanım sıklığı oldukça yüksek olan bol- “olmak” fiilinin Çağatay
Türkçesindeki çok anlamlı yapısı incelenmeye çalışılmıştır.
It is defined as polysemy when words acquire new meanings
in line with their original meaning through various metonymies and
semantic expansions. Polysemy common in every period of Turkish is
evident especially for frequently used verbs. It is of utmost importance that
connotations, especially for verbs, are identified to interpret texts correctly. It
is also significant as it shows how refined and elevated a language is in terms
of vocabulary. In this respect, our study deals with the polysemic structure
of the verb bol- “to be” in Chagatai Turkish, which is a frequently used verb.
