Özet:
Sessizlik, işgörenlerin örgütsel sorunlara ilişkin endişe ve fikirlerini açıkça ifade etmemeleridir. İşyerinde kaygı ve endişelerin dile getirilmemesinin farklı nedenleri vardır. Üstlerle kurulan zayıf ilişkiler, ast‐üst arasındaki ilişkilerin samimi olmaması ve yöneticilerin işgörenlere karşı geliştirdiği davranış tarzı işgörenlerin sessiz kalmalarına neden olmaktadır. İşgörenlerin sessiz kalmalarına neden olan bir diğer faktör ise, örgütsel adalet algısıdır. İşgörenler örgütteki uygulamalar ve alınan kararların adil olmadığını algılarlarsa bu da onları konuşmama konusunda motive edecektir. Bu bağlamda, bu çalışmanın temel amacı liderlik davranışının ve örgütsel adalet algısının işgören
sessizliği üzerindeki etkilerini tespit edip değişkenler arasındaki ilişkileri ortaya koymaktır. Veriler, Kayseri’de faaliyet gösteren özel sektör işletmelerinden toplanmıştır. Yapılan analizler sonucu, regresyon modelinde yer alan bağımsız değişkenlerin işgören sessizliğinin, 0,034 gibi çok düşük bir kısmını açıklama gücüne sahip olduğu tespit
edilmiştir.
