İnsanlar var olduklarından beri başta beslenme olmak üzere çeşitli hastalıkları tedavi etmek ya da hastalıklardan korunmak amacıyla bitkileri kullanmaktadırlar. Bitkilerin hemen hepsinde bulunan flavanoidler, bitkilerin tıp alanlarında tedavi amaçlı kullanımını artırmıştır. Günümüzde ise tedavi edici bitkilerin kontrolsüz ve bilinçsiz kullanımı insan sağlığı için bir tehdit unsuru haline gelmiştir. Genellikle süs bitkisi olarak bilinen Alcea rosea L. özellikle fitoterapi alanında kullanılan, iltihap giderici, immün düzenleyici, analjezik ve hipoglisemik özelliklere sahip Malvaceae familyasına ait tedavi edici bir bitkidir. Bu çalışmada, A. rosea'nın Drosophila melanogaster'in Oregon R yabanıl soyunda larval ve ergin toksisite üzerine olan etkileri ilk kez araştırılmıştır. Bu amaçla, A. rosea metanolik özütü 25 mg/ml, 50 mg/ml ve 75 mg/ml olmak üzere üç farklı konsantrasyonda larva ve ergin bireylere uygulanmıştır. Larval mortalite deneyinde 3. evre larvalar; ergin toksisite deneyinde virgin dişi ve yeni nesil erkek bireyler elde edilerek deneyler kurulmuştur. Sonuç olarak, larval mortalitenin negatif kontrol grubuna göre uygulama gruplarında sırasıyla %11,39, %14,59 ve %17,79 oranlarıyla arttığı belirlenmiştir. Larvadan ergine gelişen sineklerin %46,61'inde anomaliler mevcut olup kalitesiz bireyler tespit edilmiştir. Artan konsantrasyon miktarına bağlı olarak anomalili bireylerin miktarında da artış olduğu belirlenmiştir. Ergin toksisite kapsamında 25 mg/ml, 50 mg/ml ve 75 mg/ml'lik uygulama gruplarına ait maksimum ömür uzunluğu değerleri dişi bireylerde sırasıyla 50,66 ± 13,43; 56,00 ± 14,14 ve 53,00 ± 4,24 gün; erkek bireylerde 49,00 ± 14; 53,66 ± 12,50 ve 61,66 ± 7,50 gün olarak tespit edilmiştir. Ortalama ömür uzunluğu ise dişilerde sırasıyla 35,15 ± 7,75; 31,21 ± 7,09 ve 23,68 ± 1,08 gün; erkeklerde 31,72 ± 3,32; 31,35 ± 4,95 ve 26,24 ± 8,86 gün olarak belirlenmiştir. Negatif kontrol grubuna göre, 75 mg/ml'deki erkeklerin maksimum ömür uzunluğu hariç uygulama gruplarındaki dişi ve erkek bireylerin maksimum ve ortalama ömür uzunluğunun azaldığı tespit edilmiştir. Sonuç olarak, uygulama gruplarında doz artışına bağlı olarak meydana gelen mortalite, ortalama ve maksimum ömür uzunluğu verileri negatif kontrol grubu ile karşılaştırıldığında gruplar arasındaki fark istatistiki olarak anlamlıdır.
Since the existence of humans, plants have been used for various purposes, primarily for nutrition and treating or preventing diseases. Flavonoids, found in almost all plants, have increased the use of plants for therapeutic purposes in the field of medicine. However, the uncontrolled and unconscious use of medicinal plants has become a threat to human health. Alcea rosea L., commonly known as hollyhock, is a medicinal plant belonging to the Malvaceae family and is used in phytotherapy for its anti-inflammatory, immunoregulatory, analgesic, and hypoglycemic properties. In this study, the effects of A. rosea on larval and adult toxicity in Drosophila melanogaster's wild-type strain Oregon R were investigated for the first time. For this purpose, A. rosea methanolic extract was applied at three different concentrations: 25 mg/ml, 50 mg/ml, and 75 mg/ml to larvae and adult individuals. The third instar larvae were used for the larval mortality experiment, and virgin females and newly emerged males were used for the adult toxicity experiment. The results showed that larval mortality increased by 11.39%, 14.59%, and 17.79% in the treatment groups compared to the negative control group. In the developing from larvae to adults, 46.61% of the flies showed anomalies, indicating the presence of low-quality individuals. The number of abnormal individuals increased with increasing concentration. In the adult toxicity experiment, the maximum lifespan for female individuals was 50,66 ± 13,43; 56,00 ± 14,14 and 53,00 ± 4,24 days for the treatment groups of 25 mg/ml, 50 mg/ml, and 75 mg/ml, respectively, while for male individuals, it was 49,00 ± 14; 53,66 ± 12,50 and 61,66 ± 7,50 days. The mean lifespan for females was 35,15 ± 7,75; 31,21 ± 7,09 and 23,68 ± 1,08 days, and for males, it was 31,72 ± 3,32; 31,35 ± 4,95 and 26,24 ± 8,86 days. Compared to the negative control group, the maximum and mean lifespans of both female and male individuals decreased in the treatment groups except for the maximum lifespan of males at 75 mg/ml. In conclusion, when the mortality, mean, and maximum life span data that occur due to dose increasing in the treatment groups were compared with the negative control group, the differences between the groups are statistically significant.
