Özet:
Milli kimlik, diğer bütün kimlik kategorileri gibi ilişkisel düzlemde ele alınması gereken, daha açık bir ifadeyle, “öteki” ile kurulan ilişkide vücut bulan bir sosyalizasyon sürecinin ürünüdür. “Milli” olanın sınırlarını belirleyen milliyetçi tahayyül, milli olmayanın imgeleri üzerinden kendisini inşa eder. Türkiye Cumhuriyeti’nin bir ulus-devlet olarak kendisini var edebilmesi, Türk milli kimliğinin inşası üzerinden gerçekleşmiştir. Bu inşa süreci boyunca Batı ile Resmi ideoloji, devlet, kurumlar ve medya yoluyla sınırları ve dönemlere göre değişkenlik gösteren ana hatları belirlenen bu ulusal kimliğin çerçevesi, söylemsel düzeyde ve gündelik pratikler yoluyla da milliyetçiliğin asıl taşıyıcısı olan bireyler tarafından da sürekli olarak yeniden üretilmektedir. Milli kimliğin inşasının kurgusal boyutunu vurgulayan bu kavramsal çerçeveden hareketle, çalışmada, bireylerin söylemleriyle var ettiği “Batılı” imgesinin, Türk milli kimliğinin öznel inşasında nasıl bir yere tekabül ettiği sorusuna cevap aranacaktır.
Bu çalışmaya kaynaklık eden nitel veriler, 13 Mart- 17 Mayıs 2017 tarihleri arasında, oy verme davranışı ve siyasal kültür bakımından milliyetçi muhafazakâr bir eğilime sahip olan Nevşehir ilinde, farklı yaş ve meslek gruplarına mensup 35 kişi ile yaklaşık olarak ikişer saat süren yarı yapılandırılmış mülakatlardan elde edilmiştir. Mikro-sosyolojik perspektifle ele alınacak olan bu veriler söylem analizi yöntemiyle incelenecektir