Bu çalışmada işyerinde çalışanların intikamcı davranışlarının doğasını açıklamada Medea Sendromunun model alınabileceği varsayımıyla, öğretim elemanlarının Medea Sendromu yaşayıp yaşamadıklarına ilişkin mevcut durum ortaya konmaya çalışılmıştır. Bu anlamda, Medea’nın maruz kaldığı haksızlık karşısında hissettiği nefreti, çocuklarının canına kıyarak eşinden intikam alma yolunu seçmesinin, öğretim elemanlarının iş yerindeki intikamcı davranışlarını açıklamada model alınabileceği varsayılmıştır. Araştırmada, nitel araştırma yöntemlerinden olgubilim deseni kullanılmış, veriler odak grup görüşmesi yoluyla toplanmıştır. Yapılan analiz sonucunda, öğretim elemanlarının adaletsizliği ve liyakatsizliği intikamcı davranış sebebi olarak gördükleri; intikam almak için engelleme, kötüleme, örgütsel sinizm ve sessizlik davranışlarına yöneldikleri bulunmuştur. Kişilerin kendi adaletini tesis etmeye başlamasına imkan bırakmaksızın, örgütlerin çalışanlara adil bir ortam sunması gerekliliği bu çalışmanın önemli sonuçlarından biri olarak değerlendirilmektedir.
This paper takes Medea Tragedy as a model to elucidate the nature of vengeful behavior of lecturers
in a university setting in Turkey. We assumed that Medea's hatred she in the face of injustice, and her choice
of revenge on her husband by hurting her children could be taken as a model in explaining the vengeful
behaviors of academic staff at workplace. We designed the study in compliance with the qualitative research
methods and we collected the data through a focus group interview. The findings reveal that lecturers see
injustice and incompetence motives for vengeful behavior; and they turn to behaviors of obstruction,
denigration, organizational cynicism, and silence to get revenge. The fact that organizations have to provide a
fair environment for all employees without allowing individuals to attempt to establish their own justice is
considered as one of the important results of this study.
