Bu araştırma ile Türkiye'de bulunan mülteci çocukların devam ettikleri ilkokulların yönetiminin okul yöneticileri, öğretmenler ve mülteci velilerin bakış açılarıyla değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Araştırma, nitel araştırma yaklaşımlarından durum çalışması olarak tasarlanmıştır. Çalışma grubu belirlenirken amaçlı örneklemeden ölçüt örnekleme ve maksimum çeşitlilik kullanılarak, Nevşehir ilindeki mülteci çocuk sayısı bakımından en kalabalık ilk dört ilkokulun yöneticileri, öğretmenleri, mülteci velileri belirlenmiştir. Toplam 8 öğretmen, 7 okul yöneticisi ve 8 mülteci veli ile görüşme yapılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak, araştırmacılar tarafından geliştirilen, uzman görüşü alınan ve pilot uygulamalarla son şekli verilen yarı yapılandırılmış görüşme formları kullanılarak yüz yüze görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Görüşmeler sonucu veriler betimsel ve içerik analizi ile analiz edilmiştir. Okul yöneticilerinin, öğretmenlerin ve mülteci velilerin yanıtları doğrultusunda kategori ve kodlar belirlenmiştir. Araştırma bulgularının güvenirliğini sağlamak amacıyla katılımcı görüşlerinden alıntılara yer verilmiştir. Araştırmanın sonucunda başta mülteci çocukların dil sorunu olmak üzere, okula ve sınıfa uyum, kültür uyuşmazlığı, devam, kayıt, temizlik, veli ilgisizliği vb. sorunlarının yaşandığı sonuçlarına ulaşılmıştır. Bununla birlikte mülteci velilerin diğer veliler ile iletişim halinde olmadığı, diğer velilerin mülteci çocukları okulda istemedikleri, okul yöneticilerinin kaynak sıkıntısı yaşadığı, ek yazışmalar yaptıkları, mülteci çocuk sayısı bakımından kalabalık olan okulların çevrede mülteci okulu olarak anılmaya başlandığı, öğretmenlerin birleştirilmiş sınıf mantığı ile ders işledikleri sonuçlarına ulaşılmıştır. Araştırmada ortaya çıkan sorunların nedenleri ve sorunlara ilişkin çözüm önerileri irdelenmiştir. Mülteci çocukların sınıflara yerleştirilmeden önce dil eğitimine tabi olmaları, mülteci velilerin ikamet edecekleri yerler ilgili kuruluşlar tarafından planlanmalı ve doğru organize edilerek hem belli bölgelerde yığılmalar önlenmeli hem de mülteci çocuklar diğer okullara eşit şekilde dağıtılmalı, önerilerinde bulunulmuştur.
The aim of this research is to evaluate the management structure of primary schools in Turkey where refugee children are educated from the perspective of school administrators, teachers and refugee parents. The research was designed as a case study from qualitative research approaches. While determining the study group, criterion sampling from purposive sampling and maximum diversity sampling method were used and school administrators, teachers and refugee parents of the four most crowded primary schools in Nevşehir were determined in terms of the number of refugee children. A total of 8 teachers, 7 school administrators and 8 refugee parents were interviewed. Semi-structured interview forms developed by the researchers were used as data collection tool in the research. While forming the interview questions, expert opinion was taken and was tested with pilot applications. The data were analyzed by descriptive analysis and content analysis. Categories and codes were determined in line with the answers given by school administrators, teachers and refugee parents. In order to ensure the reliability of the research findings, quotations from the participants' opinions are included. As a result of the research, especially the language problem of refugee children, adaptation to school and class, cultural incompatibility, attendance, registration, cleaning, parental indifference, etc. The results of the problems were reached. However, it has been concluded that refugee parents are not in contact with other parents, other parents do not want refugee children at school, school administrators have a shortage of resources, they make additional correspondence, schools that are crowded in terms of refugee numbers are referred to as refugee schools in the environment, and teachers teach with a combined class logic. The causes of the problems that emerged in the study and the solutions for the problems were also examined. It has been suggested that refugee children should receive language training before being placed in classrooms, refugee parents' accommodation should be planned and arranged by relevant institutions, crowding in certain regions should be prevented, and refugee children should be distributed equally to other schools.
