Bu araştırma hemşirelerin psikolojik sağlamlık düzeylerini ve etkileyen faktörlerin belirlemek amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Araştırmanın evrenini Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesinde görevli 355, örneklemini ise; araştırmaya katılmayı kabul eden 284 hemşire oluşturuştur. Araştırmada veriler, Bilgi Formu ve Yılmazlık Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde; tanımlayıcı istatistiklerden, Mann-Whitney U ve Kruskall Wallis Varyans Analizi testlerinden yararlanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre; araştırmaya katılan hemşirelerin %73,6'sının 26-39 yaş grubunda, %69'unun evli, %75,4'ünün lisans mezunu, %88,7'si çekirdek aile yapısında ve %44,1'i ise 4 ve daha fazla sayıda kardeşe sahip olduğu bulunmuştur. Hemşirelerin çoğunluğunun (%35,6) 11 yıl ve daha fazla süredir çalıştığı, yine çoğunluğunun (%24,6)acil serviste görev yaptığı bulunmuştur. Hemşirelerin yaşam kalitelerine ilişkin özellikler incelendiğinde; %45,8'i yaşam kalitelerinin "iyi" düzeyde olduğunu ifade etmişlerdir. Hemşirelerin çoğunluğunun (%47,2) hastane ortamı ile ilgili, hasta ve yakınları- meslektaşları ile sorun yaşadıkları, bu sorunlarla baş etmek için çoğunluğunun (%57,7) herhangi bir yöntem kullanmadığı belirlenmiştir. Hemşirelerin yılmazlık ölçeği puan ortalaması 180,60±28.13 olarak bulunmuş olup; psikolojik sağlamlık düzeyinin "orta" olduğu saptanmıştır.Ayrıca40 yaş ve üstü olan, evli olan, yüksek lisans mezunu olan, dört (4) ve daha fazla sayıda kardeşe sahip olan, ekonomik durumlarının "çok iyi" olduğunu ifade eden,6-10 yıl süredir çalışan, ameliyathanede çalışan, yaşam kalitesinin "çok iyi" olduğunu ifade eden, meslektaşları ve çalışma koşulları nedeniyle sorun yaşayan, sorunlarının çözümünde üstlerinden yardım isteyen hemşirelerin psikolojik sağlamlık düzeyinin diğerlerine göre daha yüksek olduğu bulunmuş ve gruplar arasında ki bu farklılık istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur.(p<0.05). Araştırma sonuçlarına göre; hemşirelerin psikolojik sağlamlık düzeyinin geliştirebilmesi için, çalışma ortamları ile ilgili sorunların belirlenerek çözülmesi, bu sorunlarla hemşirelerin baş etme stratejileri geliştirmelerine yardımcı olunması, hemşirelerin ev, iş ve sosyal ortamda iletişim becerilerinin ve mesleki bilgi ve becerilerinin geliştirilmesine yardımcı olunması önerilmiştir.
This Research was made as a descriptive study to evaluate the psychological resilience levels of nurses and the affecting factors. The population of the study consisted of 355 nurses working in NiğdeÖmerHalisdemir University Education and Research Hospital. Andthe sample of the study consisted of 284 nurses who accepted to participate in the study. The data were collected by using the Information Form and Resilience Scale. Descriptive statistics (percentage, mean, median calculation), Mann-Whitney U and Kruskall Wallis Variance Analysis were used for evaluation of the data. As a results of study, it was found that 73.6% of the nurses who join to study were in the 26-39 age group, 69% of them were married, 75.4% of them graduated bachelors degree, 88.7% of them were in the core family structure and 44.1% of them had 4 and more sibling. It was found that the most of the nurses (35.6%) had been working for 11 years or more years, and the most of them (24.6%) were in the emergency department. When the perceptions of nurses about the quality of life were examined; 45,8% of them stated that their quality of life was good. It was stated that the most of the nurses (47.2%) had problems relation with hospital environment, the patients and their relatives and their colleagues and the most of them (57.7%) did not use any methods to cope with these problems. The mean scores of the psychologicalresilince of nurseswas found 180,60 ± 28.13 and level of it was medium. It was found that nurses who were 40 years of age and over, married, graduated from high school, had four (4) and over siblings, had been working for 6-10 years, had been working in the operating room, the quality of life of whom were very good, lived problems due to their colleagues and working conditions and who asked their superiors for help in solving their problems had higher point of psychologicalresilinceand differences between these score were found statically significant (p <0.05). According to the results of there search,in order to improve the psychological resilince of nurses,it wassuggestedtoidentifyandsolveproblemsrelatedtoworkenvironments, to help nurses develop coping strategies, to help nurses develop their communication skills and professional know ledge and skills in home, work and social environment.
