Abstract:
Kur'an'ın dili Arapçadır. Bir başka anlatımla o dilin kuralları içinde ifade edilmiştir. Bunun anlamı şudur: Kur'an, Arapçarun hakikat, mecaz, istiare, kinaye, deyim, meseller vb. türünden bütün dilsel özelliklerini bünyesinde barındıran ilahi bir kelamdır. Kur' an, cahiliye dönemi Arapçasını kullanmıştır. Zira Kur'an dili, Hicaz halkının Peygamber çağında birbirleriyle anlaşhğı ve birbirlerine hitap ettiği dildi. Araplar, genel olarak Kur' an' da kullanılan her sözcüğü, onda yer alan her anlamı ve kullanılan ifade biçimini, hakikat olsun, mecaz olsun, dini olsun; sosyal, tarihi, ekonomik, bilimsel ya da kozmografya ve yaşamla ilgili olsun ana hatlarıyla anlıyor ve kullanıyorlardı. Bu, açık Kur'arunasslardan anlaşılmaktadır. Bu tebliğirnizde, cahiliye döneminde kullanılan bazı ifade biçimlerinin Kur'an'da yer almasına karşın meallere yansıhlamaması üzerinde duracağız.
Kur'an'ın daha doğru ve sağlıklı anlaşılabilmesi için Kur'an öncesi dönemin ifade biçimlerinin, dilsel özelliklerinin bilinmesi önem arz etmektedir. Bu bağlamda, özellikle deyimierin anlaşılması ve çevirisi, mealierde problem olarak dikkatlerimizi çekmektedir.
