Fehîm, 19. yüzyılda yaşamış bir divan şairidir. Asıl adı Süleyman'dır. ?Fehîm-i Sânî ve Dîvânı (İnceleme-Metin)? adını verdiğimiz bu çalışma divan edebiyatı şairlerinden Fehîm-i Sânî ve Dîvânı üzerinedir.Çalışmamız, giriş bölümü dâhil dört bölümden oluşmaktadır. Giriş bölümünde, XIX. yüzyılın siyasî ve edebî hayatı hakkında bilgi verilmiştir.Birinci bölümde Süleyman Fehîm'in hayatı, çevresi, edebî şahsiyeti ve eserleri ile ilgili bilgiler verilmiştir.İkinci bölümde, divanda yer alan şiirlerin nazım şekilleri; vezin, kafiye ve redifler ele alınıp divanın muhtevasında öne çıkan unsurlar tespit edilerek değerlendirilmeye çalışılmıştır.Üçüncü bölümde ise; mevcut nüshaların tavsifi yapılmış ve divan metninin kuruluşunda takip ettiğimiz metod açıklanmıştır. Ayrıca bu bölüm, divanın transkripsiyon harfli metnini içermektedir.Fehîm, divan edebiyatının son döneminde yaşamış; şiirleri, gerek dil ve üslûp gerekse edebi sanatlar bakımından divan şiirinin genel özelliklerini yansıtmaktadır. Şeyh Gâlip ve Fehîm-i Kadîm'e nazire yazmış; şiirlerinde Türkçeyi başarılı bir şekilde kullanmıştır. Fehîm, Arapça ve Farsçayı da bilmektedir. Atasözleri ve deyimlerden de faydalanmıştır. Divanında 65 Gazel, 12 Kıta, 1 Terkîb-i Bend, 3 Tahmis, 15 Müfred, 3 Nazm, 8 Matla, 3 Şarkı ve 1 Tazmin vardır. Fehîm, şiirlerinin tamamında din dışı konuları işlemiştir.
Fehîm who was a divan poet lived in 19 th century. His real name was Süleyman. In this thesis, named ?Fehîm-i Sânî and his Dîvân (Examination-Text)?, is about a Classical Ottaman poet Fehîm and his divan.The thesis consists of an introduction and three chapters. In the introduction, we have given informations about political and literary life in the XIX. century.In the first chapter, Süleyman Fehîm?s life story, his entourage, literary personality and his studies have been given.In the second chapter; the metres and rtyhmes, which are according to the verse forms in poems, has been tried to be evaluated and also the elements which are foregrounded within the content of divan has been tried to be evaluate.In the third chapter, the characterizations of various copied manuscripts of divan were examined and the method followed by us in constructing the text of the divan was explained. Also in this section, contains the text of the character transcription.Fehîm, who lived in the last period of divan literature; his poems reflect the general features of divan poetry from the point of both language and style and literaty arts. He wrote similar poet to Şeyh Gâlip and Fehîm-i Kadîm; he used Turkish successfully in his poems. Fehîm also knew Arabic and Persian. He benefitted from proverbs and idioms. In his Divan there are 65 Gazel, 12 Kıta, 1 Terkîb-i Bend, 3 Tahmis, 15 Müfred, 3 Nazm, 8 Matla, 3 Şarkı and 1 Tazmin. All his poems are in inreligous subjects.
