Abstract:
Abbâdîler, zamanımızda Sevilla, o dönemdeki ismiyle İşbîliye ismiyle bilinen
İspanya’nın güneybatısında kurulmuştur. İşbîliye uzun süre Endülüs’ün büyük
şehirlerindendi. Eski ismi “Hispalis” olan İşbîliye, Musa b. Nusayr’ın oğlu
Abdülaziz tarafından fethedilmiştir. Halkın geçim kaynağı zeytinyağı, pamuk ve
şeker kamışıdır. İşbîliye, Mülûkü’t-Tavâif döneminde Abbâdîler’in eline geçti.
Abbâdîler’in kurucusu Kadı Ebu’l-Kasım b. Abbâd tarafından başkent olarak
kabul edilir. Endülüs yeni fethedildiği 714-716 yıllarında bölgeye Emevîler’in
ilk Kuzey Afrika valisi Musa b. Nusayr, halife Velid b. Abdülmelik’ten izin
alarak Tarif b. Mâlik komutasında 500 kişilik bir birliği keşif ve araştırma
yapmak amacıyla İspanya’nın güney kıyısına göndermiştir. Yapılan araştırma
sonucunda olumlu izlenimler edinen dönemin Tanca valisi Berberî Târık b.
Ziyâd, çoğunluğunu Berberîlerin oluşturduğu 7.000 askerle İspanyaya geçmiştir.
Vali Musa b. Nusayr’ın gönderdiği 5.000 takviye askerle birlikte İspanya’daki
asker sayısı 12 bine ulaşmıştır. Târık b. Ziyâd, İspanya’nın güneyinde sonradan
Cebeli Târık adı verilen dağda karargâh kurmuştur. Târık b. Ziyâd, 711 yılında
Vâdî Lekke’de Kral Rodrigo komutasındaki yaklaşık yirmi beş bin kişilik
Vizigot ordusunu ağır bir yenilgiye uğratmıştır.
Müslüman askerlerin kazandığı bu savaştan sonra Vizigotlar dönemindeki
İspanya şehirleri Müslümanların eline geçmiştir. İspanya genelde savaş
yapılmadan anlaşmalar yoluyla Müslümanların eline geçtiği için ciddi bir
tahribata uğramamıştır. Endülüs’te Müslümanların hâkimiyeti döneminde askeri
ve idarî ihtiyaçlardan dolayı yeni şehirler kurulmuştur.
