Bu çalışmada, 1970’lerden bu yana turist davranışlarını açıklamada yararlanılan
seyahat motivasyonlarına yönelik teoriler gözden geçirilmiş, itici ve çekici faktörler üzerine
yapılan 42 görgül araştırma; amaç, yöntem ve sonuçlarıyla incelenmiştir. Elde edilen
bulgular, yapılan araştırmalarda içerik ve yöntem açısından bir tekdüzelik olduğuna işaret
etmektedir. Genelde anket ile veriler toplanmakta, faktör analizine başvurulmakta ve
yinelenen itici ve çekici faktörler elde edilmektedir. Bu durum, ilgili yazında bir çeşitlenmeye
ihtiyaç olduğunu göstermektedir. Araştırmacıların farklı araştırma desenleriyle ve
değişkenlerle yordayıcı ve doğrulayıcı modellere yönelmeleri yöntemsel tekdüzeliği aşmada
katkı sağlayacaktır. Koşut olarak, yerel ve kültürel bağlamı öncelemenin ve kültürel mesafe
konusundaki yazına başvurmanın itici ve çekici faktörler yazınını zenginleştireceği
düşünülmektedir
This study reviews the theories of travel motivations and examines 42
empirical studies on pull and push factors regarding to the research purpose, method,
and conclusions. The findings indicate a kind of methodological monotony. This
monotony points a pattern: scholars adopt a quantitative research design, apply
factor analysis, and finally acquire recurrent pull and push factors. This situation
points out a need for a variation in the relevant literature. An orientation towards
predictive or/and confirmative models might contribute to overcome methodological
monotony. In the same vein, prioritizing the local and cultural context and referring
to the cultural distance literature might enhance the pull and push factors literature.
