Abstract:
Kırsal yerleşimler doğal ve kültürel çevre, geleneksel yaşam, üretim teknikleri ve yerleşim
şeklinin bir sonucu olarak gelişen ve değişen özgün kimliklere sahiptir. Kentsel çevrelerden
farklılık gösteren kırsal yerleşimler uygulanan pek çok yatırım senaryoları sonucu kentliler
için bir cazibe merkezine dönüşmüştür. Ancak hızlı kentleşme, kırsal alanlarında özgün kimliklerini
kaybetmesine ve tekdüzeleşmesine neden olmaktadır. Bu nedenle kırsal peyzajların korunması ve sürdürülebilirliğinin sağlanması o bölgenin yerel kimliğinin korunmasına katkı sağlar.
Yerleşimlerin yerel kimliğinin sürdürülebilirliğini sağlamak amacıyla farklı yaklaşımlar üretilmiştir.
Bu bağlamda Yavaş Şehir hareketi birçok yerleşimin birbirinin aynısı olması ve kimliksizleşmesine karşı
1999 yılında İtalya’da ortaya çıkan yaklaşımlardan biridir. Yavaş Şehir kriterlerinin uygulamadaki sürdürülebilir potansiyeli çalışmanın temelini oluşturmaktadır. Doğu Karadeniz Bölgesi’nde bir Yavaş Şehir
kenti olan Artvin/Şavşat, eşsiz doğal ve kültürel kaynak değerlerine, tarihi zenginliklere, özgün kırsal yerleşim kimliğine sahip ilçelerden biridir. Çalışmada yerel kimliğin vurgulandığı ve sürdürülebilir peyzajlar
için önemli bir hareket olan Yavaş Şehir sürdürülebilirlik kavramı ile birlikte ele alınmış, bir Yavaş Şehir
kenti olan Artvin/Şavşat örneğinde sürdürülebilir peyzaj kimliği ile olan ilişkisi üzerinde durulmuştur.