Abstract:
Hadîs Tarihi sürecinde, hadîslerin öğretilmesini sağlamaya yönelik
bazı ilimler doğmuştur. Garîbu’l-Hadîs, Fıkhu’l-Hadîs, Muhtelifu’lHadîs, Esbâbu Vurûdi’l-Hadîs gibi.
Biz ‘dijital kuşak’ olarak adlandırılan genç nesillere hadîs
öğretmede çizgiler kullanabiliriz. Dijital kuşaklar, okuyarak öğrenemez
çünkü bunlar daha çok görsel öğrenmektedirler. Bunlar ‘twitter kuşağı’
olup kapasiteleri140 karakterlik kısa mesajlardır.2
Onlar okuyarak değil seyrederek (görsel okuyarak)
öğrenmektedirler. Bu nedenle, görsel yöntemlerle bu nesile ulaşmamız
gerekir. Sonuç olarak, bu hadîs öğretimde çizgileri kullanmak bir
avantajdır.
Çizgilerin kullanımı 2000'li yıllarda Eğitim Bakanlığı Müfredatı’na
dâhil edilmiştir. Çizgiler ağırlıklı olarak, fizik, tarih, coğrafya vb.
derslerin öğretiminde, orta öğretim müfredatında kullanılmaktadır.
Çizgilerin eğitime uygulanması konusunda bazı üniversitelerde,
yüksek lisans programlarında tezler hazırlanmıştır.
'Görsel okuryazarlık' muhatapları olan genç nesiller, tarih,
coğrafya, fizik gibi derslerde, görsel okumadan yararlanmaktadırlar.
Soyut kavramların öğrenilmeye başlandığı 13 yaş ve sonrasında
lise müfredatına hadîslerin görsel okunmasını öğretime dâhil etmek
gerekir.
Çağdaş çizgi sanatçısı Hasan Aycın, 2005 yılında ‘Kırk Hadîs Kırk
Çizgi’ albümünü yayınlamıştır. Bu albüm, böyle bir çalışmanın somut
bir örneğidir. Bu yazıda, hadîslerin daha iyi anlaşılması ve ifade
edilmesi için onun bu albümünü inceleyeceğiz.