Abstract:
Solakzâde Mehmed Hemdemî XVII. yüzyılda İstanbul’da yaşamış tarihçi, şair ve bestekârdır. Hakkında
fazla bilgi sahibi olmadığımız Solakzâde, yazdığı şiirlerinde “Hemdemî”, musiki de ise “Miskalî” takma adı ile
tanınmıştır. Çocukluğundan itibaren tarihe ve tarih kitaplarına büyük ilgi gösteren Solakzâde, Hasodabaşı Hasan
Ağa’nın yönlendirmesi ile Nevâdirü’l Vuku’ adlı eseri yazmıştır. XVII. yüzyıl Osmanlı Tarihi ile ilgili kıymetli eserlerin
yazıldığı bir dönem olmuştur. Solakzâde de kendi adını taşıyan Solakzâde Tarihi adını verdiği eserinde, Osmanlı
Devleti’nin kuruluşundan Sultan I. Ahmed’in ölümüne kadar meydana gelen askerî ve siyasî olayları ele almıştır.
Solakzâde Tarihi, Hoca Sadeddin Efendi’nin Tacü’t Tevârih’i, Gelibolulu Mustafa Ali’nin Künhü’l Ahbar’ı ve Edirneli
Mehmed b. Mehmed’in Nuhbetü’t Tevârîh isimli eserlerinin bir icmalidir. Bu sebeple olaylar, yazarın yararlandığı
kaynaklardaki gibidir. Solakzâde’nin verdiği bilgiler, Osmanlı Tarihi’ne ışık tutmuş ve daha sonra telif edilen Osmanlı
tarihlerine kaynaklık etmiştir. O, eserini telif ederken konunun önemine göre ayet, hadis, atasözleri ve şiirler
kullanarak anlattığı olayları dini kaynaklarla desteklemiştir. Bu durum Solakzâde’nin dinî ve tarihî bilgiler konusuna
çok hâkim olduğunu göstermektedir.
