Bu çalışma, örgütsel muhalefetin bireylerarası saldırganlık üzerindeki
etkisini test amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırma kapsamında, örgütsel
muhalefetin alt boyutlarından olan dikey muhalefetin bireylerarası saldırganlık
üzerinde negatif yönlü, örgütsel muhalefet ve örgütsel muhalefetin diğer alt
boyutları olan yatay muhalefet ile dışsal muhalefetin ise bireylerarası
saldırganlık üzerinde pozitif yönlü etkiye sahip olduğu şeklinde dört hipotez
geliştirilmiştir. Çalışmanın örneklem çerçevesini Kapadokya bölgesinde faaliyet
gösteren 5 yıldızlı otel işletmeleri çalışanları oluşturmuştur. Veriler anket
tekniğiyle toplanmış ve analizler 186 anket üzerinde gerçekleştirilmiştir.
Yapılan analizler sonucunda; bireylerarası saldırganlık üzerinde dikey
muhalefetin negatif yönlü etkiye, yatay muhalefetin ise pozitif yönlü etkiye
sahip olduğu tespit edilmiştir. Bu bulgulara ek olarak, örgütsel muhalefet ve
dışsal muhalefetin bireylerarası saldırganlık üzerinde istatistiksel açıdan anlamlı
bir etkiye sahip olmadığı görülmüştür. Çalışma bulgularının, uygulayıcılara ve
araştırmacılara yönelik bir takım katkılar sağlayacağı umulmaktadır.
This study aims to test the effect of organizational dissent on
interpersonal aggression. Four hypotheses have been generated in the study that
upward dissent has a negative effect on interpersonal aggression on the other
hand; organizational dissent, lateral dissent and displaced dissent have positive
effect on interpersonal aggression. The example of the study has been formed
among the employees working in the five star hotels in Cappadocia. 186
statistically valid questionnaires were obtained and analyzed. The findings
reveal that upward dissent has been negatively effecting interpersonal
aggression but lateral dissent has been positively effecting it. Besides, the study
shows that organizational dissent and displaced dissent has insignificant effect
on interpersonal aggression. It is expected that this study will supply some
contribution to practitioners and researchers.
