Rekabetin yoğun bir şekilde yaşanmış olduğu günümüzde
işletmelerin rekabet üstünlüğü sağlamalarında rakipler tarafından
taklit edilemeyen insan unsurunun önemi her geçen gün artmaktadır.
Bu önemin farkına varan işletmeler geçmişteki gibi insanı bir maliyet
unsuru olarak değil, yatırım aracı olarak görmeye başlamıştır. Büyük
yatırımlar yapılan insan unsurundan maksimum çıktı elde edilmesinde
çalışanların kendilerini işe adamaları hem işletme hem de çalışanların
amaçlarına ulaşmasında önemli katkılar sağlamaktadır.
İşe adanma kavramı, hakkında geliştirilen farklı teorilere de bağlı
olarak farklı şekillerde tanımlanmıştır. Kahn (1990) işe adanmayı,
“örgüt üyelerinin iş performansları sırasında, fiziksel, bilişsel ve
duygusal açıdan kendilerini iş rollerine tamamen vermeleri” olarak
tanımlamaktadır.
İşe adanmanın fiziksel boyutunu, bireyin iş performansını yerine
getirecek fiziksel enerjiye sahip olup olmaması oluştururken, bilişsel
boyutta örgüte ilişkin inançlar, liderler ve iş koşulları, duygusal boyutta
ise örgüt ya da lidere karşı olan tutumu yer almaktadır (Ertemli,2011).
Literatürde işe adanma (work engagement); iş-aile çatışması
(Turgut,2011), başarı hedef yönelimleri ve iş özellikleri (Turgut,2013),
tükenmişlik (Kara ve Sığrı,2013); Burke vd. (2013) çalışanların işe
adanmaya karşı tutumlar gibi değişkenlerle ilişkilendirilmiştir. Ancakyapılan yazın taramasında çalışanların demografik özellikleri açısından
işe adanma düzeyleri arasında farklılıklar olup olmadığını inceleyen
çalışmalar oldukça sınırlıdır (Banihani, Lewis ve Syed, 2013).
Küreselleşme neticesinde farklı kültürlere sahip bireyler aynı
işletmede çalışmaya başlamışlardır.
Çalışanların kendilerini işe adamaları sonucu yenilikçi fikirler
üretmelerini sağlayabilmek için yöneticilerin bu farklılığı fark etmeleri
ve bu farklılıklardan yararlanmaları kaçınılmaz hale gelmiştir.
Bu bağlamda çalışmanın temel araştırma sorusu şudur: “Otel
işletmelerinde çalışanların işe adanmalarında demografik özellikler
açısında anlamlı farklılıklar var mı?” Araştırma amacına ulaşabilmek
için Nevşehir ilinde bulunan 4 ve 5 yıldızlı otel işletmelerinde
çalışanlardan anket tekniği ile veriler elde edilecektir.
Anket formu iki kısımdan oluşacaktır. Birinci kısımda Schaufeli vd.
(2006) tarafından geliştirilen işe adanma ölçeği yer alacaktır.
İkinci kısımda ise çalışanların cinsiyet, medeni durum, yaş,
eğitim durumu gibi demografik özelliklerle ilgili sorular yer alacaktır.
Verilerin normal dağılım gösterecek olursa t testi ve ANOVA, normal
dağılım göstermezse Mann-Whitney-U ve Kruskall Wallis testleri
uygulanacaktır.
Araştırma bulguları çerçevesinde literatürdeki araştırma bulguları
ile karşılaştırılarak gelecekteki araştırmalara ve işletme yöneticilerine
yönelik öneriler sunulacaktır.
The aim of this study is to reveal whether the staff employed in four
and five star hotels in Nevsehir, Turkey has the significant differences
among work engagement in terms of demographic variables or not. The
sample of the research covers the employees working in the 4 and 5 star
hotels with Tourism Operation Licence.
The survey will be used as a data collection method in the research.
Work engagement will be measured with 5-point Likert scale (1=strongly
decrease, 5=strongly agree) developed by Schaufeli et al. (2006).
In the second part of the survey, there will be questions related to
the age, marital status, education level, taking the vocational tourism
education, position in the hotel.
Cronbach Alpha, Kolmogrov-Smirnov, “t” or Mann Whitney U,
ANOVA or Kruskall Wallis (according to the K-S test results) tests will
be used for examining the variables in line with the research objectives.
In addition to the results, some limitations of these findings for
theory and practice, and recommendations for the future research
directions will be presented.
