Saldırganlığın dijital ortamda yeniden üretimi: Üniversite öğrencilerinin saldırganlık ve siber zorbalık/mağduriyet deneyimlerinin incelenmesi

Abstract

Yeni ve farklı bir sosyalleşme alanı olarak inşa edilen siber ortam, mevcut gerçeklikleri dönüştürme ve kendine özgü gerçeklikler üretme niteliği çerçevesinde bireysel ve toplumsal pratiklerde çeşitli değişmelere yol açmıştır. Gerçekliğin klasik görünümlerinin farklı biçimlerde yeniden üretildiği ve deneyimlendiği dijital ortamda saldırganlık davranışı da farklı formlarda yeniden üretilebilmektedir. Bu araştırma, fiziksel dünyada bireylerin sahip olduğu saldırganlık eğilimlerinin, siber ortamda sergilenen zorbalık ve mağduriyet deneyimleri ile ilişkili olup olmadığını üniversite öğrencileri örneğinde ortaya çıkarmayı amaçlamaktadır. Bu amaç çerçevesinde üniversite öğrencilerinin geleneksel saldırganlık ve siber zorbalık/mağduriyet davranışları ve bu davranışları arasındaki ilişkiler incelenmektedir. Araştırma, nicel araştırma yöntemi kapsamında tanımlayıcı ve ilişkisel tarama deseni ile tasarlanmıştır. Araştırmanın örneklemini, Türkiye’de bir devlet üniversitesinde öğrenimine devam eden ve orantılı tabakalı örneklem tekniğiyle seçilen 411 lisans öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırmada, cinsiyet, akademik başarı düzeyi, bölüm memnuniyeti, eğitim kademesi, ikamet yerinin niteliği, aile tipi gibi değişkenler ile saldırganlık eğilimleri, siber zorbalık/mağduriyet deneyimleri arasında anlamlı farklılıklar tespit edilmiştir. Siber zorbalık yapan/yapmayan ve siber mağduriyet yaşayan/yaşamayan öğrencilerin saldırganlık ve saldırganlık alt boyutlarından elde ettikleri puanların da anlamlı biçimde farklılaştığı belirlenmiştir. Bu sonuç, üniversite öğrencilerinin saldırganlık eğilimleri ile siber zorbalık/mağduriyet deneyimleri arasında kritik bir ilişkinin olduğunu ve saldırganlık eğilimlerinin dijital ortamda yeniden üretilebildiğini göstermektedir.

The digital environment, which was built as a new and different socialization area, has led to various changes in individual and social practices within the framework of transforming existing realities and producing unique realities. Aggression behaviour can also be reproduced in different forms in the digital environment where classical aspects of reality are reproduced and experienced in different ways. This research aims to reveal whether the aggressive tendencies of individuals in the physical world are related to their experiences of bullying and victimization in the cyber environment, in the example of university students. For this purpose, university students' traditional aggression and cyberbullying/victimization behaviors and the relationships between these behaviors were examined. The research was designed in descriptive and relational design within the scope of the quantitative research method. The study sample consists of 411 undergraduate students studying at a state university in Turkey and selected by proportional stratified sampling technique. In the research, significant differences were found between variables such as gender, academic achievement level, department satisfaction, education level, place of residence, family type, aggression tendencies, and cyberbullying/victimization experiences. It was determined that the scores of the students who did and did not cyberbully and those who did or did not experience cyber victimization differed significantly in the aggression and aggression sub-dimensions. This result shows a critical relationship between university students' aggression tendencies and their experiences of cyberbullying and cyber victimization and that their aggression tendencies can be reproduced in the digital environment.