Stratejik ortaklık algıları ve psikolojik iyi oluşun adapte edici performans üzerine etkileri: Psikolojik iklimin aracı rolü

Abstract

Günümüzde stratejik ortaklıkların büyük bir kısmı, güven ve bağlılık sorunları, çalışan ve yöneticilerin psikolojik iyi oluş durumları ve psikolojik iklim nedeniyle başarısız olmaktadır. Özellikle stratejik ortaklıkların kuruluş aşamasında değişim sürecinde adapte edici performans önemli olmaktadır. Ancak bugüne değin stratejik ortaklık algıları ve psikolojik iyi oluşun adapte edici performans üzerindeki etkileri ve ilişkilerde psikolojik iklimin aracı rolünü analiz eden herhangi bir çalışmaya henüz rastlanmamaktadır. Dolayısıyla bu çalışma stratejik yönetim alanındaki eksikliği doldurmayı amaçlamaktadır. Bu çalışmanın amacı, yöneticiler ve çalışanların stratejik ortaklık algıları ve psikolojik iyi oluş algılarının adapte edici performans üzerindeki etkilerini ortaya koymak ve bu değişkenler arasındaki ilişkide psikolojik iklimin aracı rolünü analiz etmektir. Araştırmanın örneklemini, Nevşehir ilindeki konaklama işletmeleri yönetici ve çalışanları oluşturmaktadır (n=355). Bu çalışmada veriler Perry, Sengupta ve Krapfel'in (2004) stratejik ortaklık alıgıları ölçeği, Ryff, Keyes'in (1995) psikolojik iyi oluş ölçeği, Pulakos ve arkadaşları (2000) tarafından geliştirilen adapte edici performans ölçeği ve Brown'ın (1996) psikolojik iklim ölçeğini kapsayan bir anket yardımıyla elde edilmiştir. Veriler, aracı değişkenli hiyerarşik regresyon analizi ve çoklu regresyon analizi yardımıyla analiz edilmiştir. Araştırma bulgularına göre hem stratejik ortaklık algılarının, hemde bağlılık ve güven boyutlarının adapte edici performans üzerinde pozitif etkiye sahip olduğu tespit edilmiştir. Yine psikolojik iklimin adapte edici performans üzerinde pozitif etkiye sahip olduğu gözlenmiştir. Bununla birlikte psikolojik iklimin, hem stratejik ortaklık algıları ile adapte edici performans ilişkisinde, hemde stratejik ortaklık algılarının boyutları olan bağlılık ve güven ile adapte edici performans ilişkisinde kısmi aracı rolü bulunduğu saptanmıştır. Araştırma bulgularına göre; psikolojik iyi oluşun adapte edici performans üzerinde pozitif etkiye sahip olduğu tespit edilmiştir. Yine psikolojik iklimin, psikolojik iyi oluş ile adapte edici performansı ilişkisinde kısmi aracılık rolü bulunduğu ortaya konulmuştur. Öte yandan araştırma bulguları psikolojik iyi oluşun boyutlarından sadece kendini kabul, başkaları ile olumlu ilişkiler ve yaşama amacının, adapte edici performans üzerinde pozitif etkiye sahip olduğunu ortaya ortaya konmuştur. Son olarak araştırmanın bazı kısıtlarına yer verilmiş, bu konu ile ilgili olarak konaklama işletmeleri yöneticilerine çeşitli önerilerde bulunulmuş ve gelecek bu konularda araştırma yapacaklara yönelik bazı öneriler geliştirilmiştir.

Nowadays, most of the strategic alliances fail due to trust and commitment issues, psychological well-being states of employees and executives, and psychological climate. Especially in the stage of establishment of strategic alliances, adaptive performance is important in the process of change. However, to date, there has not been any study analyzing the effects of perceptions of strategic alliances and psychological well-being on adaptive performance and the mediating role of psychological climate in relationships between these variables. Therefore, this study aims to eliminate the lack of strategic management. The aim of this study is to reveal the effects of perceptions of strategic partnership and psychological well-being on adaptive performance for executives and employees and to analyze the mediating role of psychological climate in the relationship between these variables. The sampling of the study consists of executives and employees in hospitality businesses in Nevsehir Province (n=355). The data in this study obtained by the help of a questionnaire which includes perceptions of strategic alliances scale (Perry, Sengupta and Krapfel, 2004), psychological well-being scale (Ryff, Keyes, 1995), adaptive performance scale (Pulakos et al., 2000) and psychological climate scale (Brown, 1996). Data were analyzed by means of mediated variable hierarchical regression analysis and multiple regression analysis. According to the findings of the research, it was determined that both the perceptions of strategic alliances and its the dimensions of loyalty and trust had a positive effect on adaptive performance. Again, it was observed that psychological climate had a positive effect on adaptive performance. In addition, it has been found that psychological climate plays a partial mediator role in the relationship between perceptions of strategic alliances and adaptive performance. Similarly, psychological climate plays a partial mediator role in the relationship between the dimensions of commitment and trust of perceptions of strategic alliances, and adaptive performance. According to the results of the research; it has been found that psychological well-being has a positive effect on adaptive performance. It has also been shown that psychological climate plays a partial mediating role in the relationship between psychological well-being and adaptive performance. On the other hand, the findings reveal that only self-acceptance, positive relations with others and the purpose of life have positive effects on adaptive performance. Finally, some limitations of the research have been given and some suggestions of the study have been made for the executives and employees in hospitality businesses and some suggestions have been developed for those who will do research on these issues in the future.