Niyazi Hicran Damla’nın şiir dünyası

Abstract

Niyazi Hicran Damla, 1913 yılında Manisa’nın Turgutlu ilçesinde doğar. Şiirlerinde “Yanıkoğlan” mahlasını kullanır. İlk şiir kitabı 1932 yılında Şükrü Elçin ile birlikte çıkardıkları Şair Bozuntuları’dır. 1944 yılında Yanıkoğlan, 1945 yılında da Saçmalar adlı şiir kitapları yayınlanır. Cumhuriyet sonrası Turgutlu’da kurulan Gençlik Yurdu Kulübü’nün ilk sporcularından olan Niyazi Hicran Damla, 1953 yılında bir kalp krizi sonucu hayata gözlerini yumar. Yakın arkadaşı olan Ömer Yavuz, onun ölümünden şiirlerini Sarı Çiçek (1953) isimli bir kitapta toplar. İlk sayfada, Niyazi Damla’nın hiç yakasından eksik etmediği çiçeğe izafeten bu kitaba Sarı Çiçek ismi verildiği belirtilir. Şiirlerinden ikisi (“Hasret” ve “Unutulur”) Münir Nurettin Selçuk tarafından bestelenmiştir. Vefatından 60 yıl sonra Turgutlulu bestekâr Fuat Şirvan, şairin “Kader” isimli şiirini bestelemiş ve sanat camiasına sunmuştur. Niyazi Hicran Damla, tüm şiirlerini hece ölçüsüyle ve saf bir Türkçe kullanarak yazmıştır. Yaşadığı dönemin sosyal, siyasi ve ekonomik görünümünü şiirlerine yansıtmıştır. Çalışmamızda onun ölümünden sonra yayınlanan Sarı Çiçek adlı eseri esas alınacaktır. Ömer Yavuz’un hazırlamış olduğu Sarı Çiçek adlı eserde 49 şiire yer verilmiş ve şiirler ‘Sevda Üzerine Yazdıkları’, ‘Kahramanlık Üzerine Yazdıkları’, ‘Hicivleri’ başlıklarıyla bölümlendirilmiştir. Ayrıca kitabın sonunda Ahsen Gürtin isimli bir öğretmenin, Niyazi Hicran Damla’nın mezarı başında okuduğu “Onun İçin” başlıklı bir şiir bulunmaktadır. Çalışmamız sınırları içerisinde Sarı Çiçek’te yer alan şiirler incelenecek, şairin duygu ve düşünce dünyası hakkında bilgi verilecektir.