Eskiçağ tarihinin temel kaynakları olan arkeolojik buluntular ve yazılı belgelerden devenin
et ve sütü için evcilleştirildiği ancak daha sonra yük ve binek hayvanı olarak da
kullanıldığı anlaşılmaktadır. Yine aynı kaynaklara göre evcilleştirme sürecinde deve en
son sıralarda yer almaktadır. Ayrıca tarihi kaynaklar çift hörgüçlü deve türünün M.Ö. III.
bin yılda evcilleştirildiğini göstermektedir. Devenin evcilleştirilmesi sosyal ve ticari
hayatın gelişimine büyük katkı sağlamıştır. Nitekim devenin ulaşım ve taşıma aracı olarak
kullanılması ile ticaretin uzun mesafelerde yapılması kolaylaşmış ve orduların ikmal işleri
hız kazanmıştır. Özellikle develerin çöl koşullarına dayanıklı olmaları, daha fazla yük
taşıyabilmeleri, uzun mesafeli yolculukların vazgeçilmez bir unsuru olmalarını sağlamıştır
Archaeological remains and cuneiform documents, as the primary sources of ancient
history, show that camel was first domesticated for its meat and milk but then used as a
draught and mount animal. Yet, these remains and documents also indicate that camel was
among the animals ranking lowest in terms of domestication order. Historical records
show that bacterian camel was domesticated around 3rd millennium B.C. Its domestication
contributed to the development of social and business life because its use in transportation
enabled the increase of trade across long distances and replenishing of army supplies was
accelerated. Because of their endurance against desert conditions, capability of carrying
more loads, camels became an essential part of the long distance journeys
