İşi erteleme (procrastination) ile öncüllerinden biri olan öz yeterlilik ilişkisi: üniversite personeli üzerine bir araştırma

Abstract

İşi erteleme, işleri yarına kadar erteleme, daha sonraya bırakma ağırdan alma ve geciktirme anlamına gelmektedir. Alan yazında erteleme davranışının öncülleri arasında; görevden kaçınma, belirsizlik, başarısızlık korkusu, düşük öz saygı gibi birçok değişkenin yanı sıra düşük öz yeterlilik de sayılmaktadır. Öz yeterlilik bireylerin, gerekli olan davranış biçimleriyle ve bilişsel süreçler yoluyla belirli bir görevi başarılı bir şekilde gerçekleştirebileceklerine inanmaları biçiminde tanımlanmaktadır. Bu kapsamda bu çalışmanın amacı işi erteleme ile öncüllerinden biri olan öz yeterliliğin nasıl bir etkileşim gösterdiğini ortaya koymaktır. Araştırmada anket yöntemi ile elde edilen veriler, Nevşehir Üniversitesindeki toplam 281çalışandan toplanmıştır. Kavramlar arası nedensellik ilişkisini ortaya koymak için yapısal eşitlik modellemesinden (YEM) yararlanılmıştır. Analiz sonuçlarına göre öz yeterlilik ile işi erteleme arasında ters yönlü zayıf bir ilişki olduğu ve öz yeterliliğin işi ertelemeyi düşük oranda açıklama gücüne sahip olduğu sonucuna varılmıştır.